Die wêreld van vrou wees gons omtrent deesdae van die woordjie “genoeg”

“jy is goed genoeg”

“ma-genoeg”

“vrou-genoeg”

My pa het onlangs iemand anders se mooi storie van “genoeg” op Facebook gedeel. Dit gaan kortliks oor ‘n pa en dogter wat mekaar groet met die woorde “Ek wens vir jou genoeg.” Toe ‘n vrou langs hulle die pa daaroor uitvra, toe sê hy:

Ek wens jou genoeg son om jou lewe op te helder.

Ek wens jou genoeg donker om die son meer te waardeer.

Ek wens jou genoeg lag om die trane mee af te vee.

Ek wens jou genoeg trane om die vreugde mee te vier.

Ek wens jou genoeg voorspoed om jou lewe te verryk.

Ek wens jou genoeg teëspoed om jou lewe te begryp.

Ek wens jou genoeg liefde om haat weg te dryf, en so gaan dit aan.

Vir ‘n paar dae loop ek nou al rond met hierdie storie in my hart. Wat is genoeg vir my? En wanneer ons sê ons is “genoeg” gee ons regtig die korrekte waarde aan die woordjie. Maak ons seker dat wanneer ons GENOEG gebruik, dat ons ook die sleg deel? Dat ons ons kinders blootstel aan GENOEG van alles … die lekker en die bitter.
Vandag is my wens vir jou en vir my GENOEG.

Genoeg siekte om die gesonde dae te waardeer.

Genoeg gesondheid om die lewe ten volle aan te pak.

Genoeg armte om elke sent te vier.

Genoeg rande om nog ‘n vleisie te kan braai.

Genoeg verveeldheid om die opwinding te koester.

Genoeg pret om saam te kan lag.

Genoeg isolasie om die ware van opregte vriendskap te besef.

Genoeg tyd saam om mekaar werklik opnuut te leer ken.

Genoeg afstand om mekaar gesond te hou.

Genoeg drukkies om te wys jou hart het dit steeds nodig.

Genoeg.
En waar dit dalk voel dat jou ‘genoeg’ op die oomblik net aan die donker kant dip, wens ek vir jou ‘n gebalanseerde skaal van genoeg. Net genoeg … genoeg goed, maar ook genoeg sleg. En hoe lekker om te weet dat net God weet wat jou genoeg is en net Hy kan dit vir jou gee. Hou vas, want HY is genoeg. Vir my en vir jou.